پروفسور دکترمحمود حسابی دانشمندی که در سال 1990 ميلادی مرد اول علمی جهان شد و تنها شاگرد ايرانی اينشتين بود ، در سال 1992 در بيمارستان دانشگاه ژنو درگذشت. او در سال 1902 در تهران به دنيا آمد . وقتی چهارساله بود با مادر، پدر و برادر خود به سوريه و لبنان مسافرت کرد. اوخواندن و نوشتن به زبان فارسی را نزد مادر خود ياد گرفت. سپس ديوان حافظ، رباعيات خيام ، گلستان و بوستان سعدی ، مثنوی مولوی و شاهنامه فردوسی را بطور کامل آموخت. دکتر حسابی در سن هفده سالگی ليسانس ادبيات ، در نوزده سالگی ليسانس بيولوژی و پس از آن مدرک مهندسی راه و ساختمان را گرفت. ا و در رشته های ديگری نيز درس خواند و همزمان به کارهای مختلفی مشغول بود. دکتر حسابی به عنوان مهندس ساختمان، مهندس معدن ، استاد دانشگاه ، مدير عامل و رييس هيئت مديره شرکت ملی نفت ايران ، وزير فرهنگ و رييس دانشگاه کار کرد. او موسس چند مرکز تحقيقاتی در ايران و همکار اينشتين بود. دکتر حسابی به زبانهای فرانسوی ، انگليسی ، آلمانی و عربی مسلط بود و به زبانهای قديم ايران مانند زبان اوستايی و پهلوی آشنايی کامل داشت. دکتر حسابی موسيقی سنتی ايران را دوست می داشت و انجمن موسيقی ايران را تاسيس کرد. ما ايرانيان به داشتن چنين نابغه ی انسان دوستی افتخار می کنيم.
پرسش: 1 ـ دکترحسابی چه شغلهايی داشت ؟ 2 ـ او به چه زبانهايی می توانست صحبت کند ؟ 3 ـ دکتر حسابی در چه رشته هايی تحصيل کرد؟ 4 ـ او برای يادگيری هر چه بهتر زبان فارسی ، از چه کتابهايی استفاده کرد ؟ 5 ـ او در چه سالی مرد اول علمی جهان شد ؟ 6 ـ دکتر حسابی از چه نوع موسيقی ای خوشش می آمد ؟
|