پروفسور دکترمحمود حسابی

دانشمندی که در سال 1990 ميلادی مرد اول علمی جهان شد و تنها شاگرد ايرانی اينشتين بود ، در سال 1992 در بيمارستان دانشگاه ژنو درگذشت.

او در سال 1902 در تهران به دنيا آمد . وقتی چهارساله بود با مادر، پدر و برادر خود  به  سوريه و لبنان مسافرت کرد. اوخواندن و نوشتن به  زبان فارسی را نزد مادر خود ياد گرفت. سپس ديوان حافظ،   رباعيات خيام ، گلستان و بوستان سعدی ، مثنوی مولوی  و شاهنامه فردوسی را بطور کامل آموخت.

دکتر حسابی در سن هفده سالگی ليسانس ادبيات ، در نوزده سالگی ليسانس بيولوژی و پس از آن مدرک مهندسی راه و ساختمان را گرفت. ا و در رشته های ديگری نيز درس خواند و همزمان به کارهای مختلفی مشغول بود. دکتر حسابی  به عنوان مهندس ساختمان، مهندس معدن ، استاد دانشگاه ، مدير عامل  و رييس هيئت مديره شرکت ملی نفت ايران ، وزير فرهنگ و رييس دانشگاه  کار کرد. او موسس چند مرکز تحقيقاتی در ايران  و همکار اينشتين بود.

دکتر حسابی  به زبانهای فرانسوی ، انگليسی ، آلمانی و عربی مسلط  بود و به زبانهای قديم ايران مانند زبان اوستايی و پهلوی آشنايی  کامل داشت.

دکتر حسابی موسيقی سنتی ايران را دوست می داشت و انجمن موسيقی ايران را تاسيس کرد.  ما ايرانيان  به داشتن  چنين  نابغه ی انسان دوستی  افتخار می کنيم.

 

پرسش:

1 ـ  دکترحسابی چه شغلهايی داشت ؟

2 ـ او به چه زبانهايی می توانست صحبت کند ؟

3 ـ دکتر حسابی در چه رشته هايی  تحصيل کرد؟

4 ـ او برای يادگيری هر چه بهتر زبان فارسی ، از چه کتابهايی استفاده کرد ؟

5 ـ او در چه سالی مرد اول علمی جهان  شد ؟

6 ـ دکتر حسابی از چه نوع موسيقی ای خوشش می آمد ؟