جنگ ايران و عراق

در 13  شهریور سال 1359 هجری خورشيدی ( 1980-09-04 ) جنگ ایران و عراق شروع شد.

 بعد از هفت هفته  در روز ۲۰ آبان ۱۳۵۹ " اولاف پالمه "  نخست وزیر دولت سوئد، به  دستور 
 
" كورت والد هایم "  دبیر كل سازمان ملل متح د، جهت انجام یك ماموریت  حسن نیّت  در جنگ
 عراق ـ ایران به پایتخت دو كشور سفر كرد.  در روز ۲ آذر اولاف پالمه اعلام كرد كه امكان
 یك
 
مصالحه ی سریع وجود ندارد.

 در اوايل جنگ ، اکثر مردم  و گروههای سياسی  در دفاع از ميهن شرکت کردند  و به جبهه ها
 
رفتند.  بعد از بيرون راندن  نيروهای ارتش عراق از خاک ايران  که آزادی  خرمشهر سمبل  آن  
 بود ، انتظار می رفت
 که جنگ خاتمه پيدا کند. اما چنين نشد. خمينی اعلام کرد که جنگ  نعمت  
 
است  و خواهان  ادامه ی جنگ تا فتح کربلا ( يکی از شهرهای عراق )  شد.  در اين  موقع  
 بسياری  
 جنگ را ضد خلقی ارزيابی کردند  و از رفتن به جبهه ها خودداری نمودند.

 این جنگ هشت سال بطول انجامید  و منجر به كشته شدن بیش از ۵۰۰۰۰۰ نفر از جوانان مملكت
 
و یكی از عوامل سركوب انقلاب مردم در ایران شد.