از   :     خسرو گلسرخی		سرود پيوستن
بايد كه دستهاى خسته بياسايند بايد كه سفره رنگين بايد كه خنده و آينده جاى اشك بگيرد بايد كه دوست بداريم ياران بايد بهار در چشم كودكان جاده رى سبزو شكفته و شاداب بايد بهار را بشناسند بايد جواديه سر پل بنا شود پل . اين شانه هاى ما بايد كه رنج را بشناسيم وقتى كه دختر رحمان . كه از يك تب دوساعته می ميرد . بايد كه دوست بداريم ياران بايد كه قلب ما . سرود و پرچم ما باشد		بايد كه دوست بداريم ياران فريادهاى ما اگرچه رسا نيست . بايد يكى شود بايد كه چون خزر بخروشيم بايد كه تپيدن هر قلب ! اينك سرود بايد كه سرخى هر خون ! اينك پرچم بايد كه قلب ما . سرود و پرچم ما باشد بايد كه دوست بداريم ياران در هر سپيده البرز نزديكتر شويم . بايد يكى شويم ... اينان هراسشان ز يگانگى ماست بايد كه سر كشد طليعه خاور از چشمهاى ما بايد كه لوت تشنه ميزبان خزر باشد بايد كوير فقر از چشمه هاى شمالى . بى نصيب نماند